درتعجب
بعضی وقتا -بهطرز عجیبی خیلی وقتا- فکر میکنم آدم چطور میتونه به اندازه اون منفور باشه؟ اونقدری که اکثریت (بالای 90 درصد) افرادی که در یه محیطی باهاش شریک/همکار/... هستن، منفور بودنش رو به زبون آورده باشن و حسی که بهش دارن. این سؤال اونقدر برام در اولویت نیست -و اونقدر مثالهای زیادی درموردش شاید وجود نداشته باشه- که اگه رفتم روانشناسی بخوام بهش جدی فکر کنم. ولی گمونم بازم این سؤال سراغم میاد؛ که تو چطور میتونی اینقدر منفور باشی دختر؟
بنظر ساده میاد اما نمیشه با کلمات نوشتش. و همین یعنی به اندازه کافی پیچیده ست.
در مورد محبوبهای ذاتی قبلاً کار کردهاند اسمش را هم گذاشتهاند کاریزما