چون شود آن نور بر دل آشکار/در دل تو یک طلب گردد هزار

تابه‌حال هم‌چین وقفه‌ای بین پست‌هایم نیانداخته بودم. البته منظورم وقفه انداختن با اختیار خودم است، وگرنه حادثهٔ بلاگفا و وقفهٔ وبلاگ نویسی بعدازآن را به یاد دارم. به‌هرحال، چند روز پیش دو سه کامنت از دوستان خوب وبلاگی خواندم و قرار شد دو روز قبل پست بنویسم ولی به خاطر کلاس زبان و حجم درس‌ها و البته اینکه ایده‌ای برای نوشتن نداشتم، چیزی ننوشتم؛ اما امروز برای اینکه: پستی بنویسم، ماجرای مدتی را که گذشت -کمابیش- تعریف کنم و البته از آیندهٔ اینجا و خودم حرف‌هایی بزنم، صفحهٔ پستِ جدید را باز کردم.