وقتی روز به‌ روز بزرگتر می‌شوی

حال و هوایِ جمع کردنِ دروس سال دهمی که گذشت به شرحِ تصویره.

یکی از چیزهایی که درمورد تفاوت سلایق آزمون‌طوریِ خودم و بقیه فهمیدم که موجبِ ترجیح دادنِ یه موسسه به دیگری هست، زمانِ آزمون دادنه. وقتی با بچه‌ها حرف می‌زنیم، متوجه می‌شم اغلب ترجیح می‌دن که زود به زود آزمون بدن. بخاطر همین گاج یا قلم‌چی رو انتخاب می‌کنن اما من و یکی دیگه از هم‌کلاسیا همچین نظری نداریم. شخصا زورم میاد هر دو هفته (قلمچی) یا سه هفته (گاج) یه بار برم آزمون بدم؛ ماهی یه بار (گزینه دو، سنجش) برام آسون‌تره و جمع کردنش هم اونقدر که بقیه می‌گن سخت نمیاد بنظرم.

یه قضیه دیگه هم هست که روش اختلافِ نظر داریم و اون پشتیبانه. البته یه سری موسسات مثل گزینه دو مشاور دارن، نه پشتیبان.

درهرصورت اصلا نمی‌خوام پشتیبان یا مشاور یا هرنوع آدمی که از یه موسسه‌ای بیاد و بخواد پیگیرِ درس‌هام باشه رو کنارم داشته باشم! اصلا! اون سالی که قلم‌چی می‌رفتم، اینقدر با پشتیبان داشتن مشکل داشتم و بدم میومد گزارش کار بدم و تحت‌نظر باشم که به پشتیبانم نامه نوشتم* و ازش خواستم یه‌جورایی دیگه پیگیریم نکنه... البته بنظرم کار درستی نبود. اون بنده‌خدا هم خیلی از کارش لذت نمی‌بره لابد و حقوق خاصی هم در برابرش نمی‌گیره اما اگه بخوام دروغ نگفته باشم، همچنان حق خودم می‌دونستم که نظرم رو به پشتیبان داشتن بیان کنم و درصورتی که نمی‌خوامش، مجبور به تحملش نباشم.

یادمه یه روز تو پیاده‌رو این پشتیبان رو دیده بودم همون موقع‌ها. البته بدون مقنعه و مانتویی که به عنوان پشتیبان می‌پوشید یکمی سخت بود تشخیصش اما بالاخره شناختمش. یادمه سلام کردم. یادم نیست جوابمو داده بود یا نه.

فکر می‌کنم یکی از دلایلی که از هر نوع پشتیبان یا شخصی که بخواد پیگیریم بشه بدم میاد‌، اینه که خانواده‌م واقعا اونقدرا سرِ درس بهم گیری نمی‌دن و جز یه‌سری دوره‌های کوتاه که خودم واقعا شورِ درس نخوندن رو در میاوردم و بهم "تذکر می‌دادن" یا "یادآوردی میکردن" که درسامو بخونم، مانورِ خاصی رو خوندن و نخوندنم ندادن و خودم بودم که می‌خوندم. البته قطعا اگه نتایج خوبی بدست نمیاوردم اونا هم وارد عمل می‌شدن که مثلا تاکید کنن روی درسم اما چون زیاد پیش نیومده، تقریبا خیلی وقت‌ها احساس نمی‌کنم که نگاهِ اونا روی درسم هست.

بیشتر خودمم که بهشون می‌گم چی شده و چی نشده. مثلا امتحانی که هفته‌ی قبل داده بودم رو یهو یادم میاد و نمره‌م رو می‌گم. کارنامه ماهانه‌م رو می‌بینن و کارنامه اصلی، نه خیلی فراتر.

بخاطر همین ورودِ یه شخصِ غریبه به امورِ درسیم و چک شدن توسط اون خیلی برام آزاردهنده‌ست.

* رمز این پست "رمز" هست. بعضی از پست‌های دیگه‌ی اون وب هم همین رمز رو دارن.