Anxious town
يكشنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۷، ۱۱:۲۲ ب.ظ
یکجور خاصی دلواپسم که وقوع هر رخدادی برای شخصی که منو دلواپس کرده رو محتمل میدونم که تهِ نگرانکنندگیه. اگه قرار باشه همینجوری در بیخبری بهسر ببرم، رختشویی دلم هم شروع به کار میکنه و فردا صبح سرکلاسِ فنون ادبی تمرکز میپره و میره.
بعد از خبر گرفتن از شخص مورد نظر که بینتیجه موند، دراز کشیدم رو تخت و به سقف زل زدم و نفهمیدم که منتظر چی هستم. برای همین دست به تلگرام و بیان و اینستا بردم که یادم بره الان نگرانم ولی درعوضش حسِ نوشتن نگهم داشت و ازم خواست که این دلشوره رو با شما به اشتراک بذارم.
در همین حین دلشوره این آهنگ رو گوش میدم که بیشتر گیجم میکنه؛ چون نمیفهمم الان با صدای مخملی خواننده آروم بشم یا به رختشویی بپیوندم.
Lonesome town
۹۷/۰۴/۳۱